COR

COR

princeps animalis pars, hisce describitur Plinio, l. 11. c. 37. Cor animalibus coeteris in medio pectore est, homini tantum infra levam papillam, turbinatô mucrone in priora emivens. Piscibus solis ad os spectat. Hoc primum nascentibus formari in utero tradunt: deinde cerebrum, sicut tardissime oculos. Sed hos primum emori, cor novissime. Huic praecipuus calor, palpitat certe et quasi alterum movetur animal intra praemolli firmoque opertum membranae involucro, munitum costarum et pectoris murô, ut par erat --- sinuosô specu et in magnis animalibus triplici, in millo non gemino, ibi mens habitat --- solum hoc viseerum vitiis non maceratur, nec supplicia vitae trahit: laesumque mortem ilico affert --- Hirsutô corde gigui quosdam homines proditur, neque alios fortioris esse industriae, sicut Aristomenem Messenium, qui CCC. occidit Lacedaemonios. etc. Quô hieroglyphicô id Aegyptii repraesentârint, vide infra voce Ibis. Quia vero pectus principis huius partis sedes; hine in conviviis Veter. non solum capiti et collo, sed et pectori applicabantur corotiae, ut odorum fragrantiâ illud recrearetur. In cuiusmodicoronis, illae fuêre, quibus inditum nomen hypothymidis seu bypothymiadis, quae collo appensae ad pectus descendebant. Vide infra in hac voce. Earum meminit Anacreon

in his,

Πλεκτὰς δ᾿ ὑποθυμιάδας

Περὶ ςτήθεσι λωτίνας

Ε῎θεντο.

Plicatiles hypothymiadas

Circa pectus e loto

Posuerunt.

De Cordis usu in Extispicina Romanorum, ut aliquid addam, Plinius ubi supra, ita pergit; In corde summo pinguitudo est quaedam laetis extis. Non semper autem in parte extorum habitum est. L. Postumiô Albinô Rege sacrorum, post centesimam vicesimam tertiam Olympiadem, cum Rex Pyrrhus ex stalia discessisset, Cor in extis aruspices inspicere coeperunt. Caesari Dictarori, quô die primum veste purpureâ processit, atque in sella aurea sedit, sacrisicanti bis in extis defuit. Unde quaestio magna --- potueritne sine illo hostia vivere? Vide quoque infra ubi de Extispicibus. Sed et hôc saeculô in Ducis Feriae aperto corpore cor non apparuisse, sed in pericardio aquas solum repettas, traditur, qua de re exstat lepidum Epigr. Casp. Barlaei, Poem. Part. 2. etc. Hinc Corculi, apud Romanos dicti, Plin. l. 7. c. 31. Vide infra.